• گریه نمی‏دهد امان     (دوشنبه 85/6/13:: 6:12 عصر)
  • محمود عمادی
    سلام،
    نوبتی هم که باشد، امروز نوبت جناب هوشنگ ابتهاج (سایه) است که شعری از ایشان را که در دستگاه سه‌گاه توسط استاد شجریان اجرا شده و در آلبوم آرام جان عرضه شده است، تقدیم کنم:


    نامدگان و رفتگان از دو کرانه زمان
    سوی تو می‌روند هان، ای تو همیشه در میان

    در چمن تو می‌چرد آهوی دشت آسمان
    گرد سر تو می‌پرد، باز سپید کهکشان **

    هرچه به گرد خویشتن می‌نگرم در این چمن
    آینه ضمیر من جز تو نمی‌دهد نشان

    ای گل بوستان‌سرا، از پس پرده‌ها درآ
    بوی تو می‌کشد مرا وقت سحر به بوستان

    ای که نهان نشسته‌ای، باغ درون هسته‌ای
    هسته فروشکسته‌ای، کاین همه باغ شد روان **

    مست نیاز من شدی، پرده ناز پس زدی
    از دل خون برآمدی، آمدن تو شد جهان **

    آه که می‌زند برون از سر و سینه موج خون
    من چه کنم که از درون، دست تو می‌کشد کمان

    پیش وجودت از عدم، زنده و مرده را چه غم
    کز نفس تو دم به دم، می‌شنویم بوی جان

    پیش تو جامه دربرم، نعره زند که بر درم
    آمدمت که بنگرم، گریه نمی‌دهد امان

    ** این ابیات در آواز نیامده‌است.  

    نظرات شما ()
    <      1   2   3   4   5   >>   >

    حکایت دل
    دوستی [با مردم]، نیمی از دین است . [رسول خدا صلی الله علیه و آله]
  •  RSS 
  • خانه
  • شناسنامه
  • پست الکترونیک
  • ورود به مدیریت وبلاگ
    کل بازدید : 34384
    بازدید امروز : 0
    بازدید دیروز : 8
    ........... درباره خودم ...........
    حکایت دل
    محمود عمادی
    ........... لوگوی خودم ...........
    حکایت دل

    ............. بایگانی.............
    تاریخ
    اکسیر عشق

    ........... دوستان من ...........
    ساحل نشین اشک
    چکاد
    نشان عشق
    استاد شجریان
    ققنوس

    ............. اشتراک.............
      ........... طراح قالب...........